Göç.( 1)
Küçükken hayret ederdim;bayramlarda köyümüz ,dýþardan gelen kendi insanlarý ile dolar taþardý.Köyden neden gitmiþler,nasýl oralarda yaþayabiliyorlar ? diye uzun uzun düþünüp dururdum.
Göçe ilkkez ilkokulumun birinci sýnýfýnda þahit oldum.Sevdiðim ,ayný sýnýftan bir arkadaþým birkaç ay sonra okulumuzda görünmez olmuþtu.Öðrendim, babasý’’ Ailecek artýk Bursaya kalkacaðýz.’’ demiþ, arkadaþým yerleþtikleri mahallede ilkokula devam ediyormuþ…
Çocukluk aklýmla birtürlü cevabýný bulamamýþtým o gün.Sonra çok geçmeden, gene köyümde baþka göçlerin þahidi olmaya baþladým…
Bugün geriye þöyle bir dönüp baktýðýmda , bu göçlerin ne ilk ne de son þahidiymiþim meðer ben.Göç,deðiþim doðanýn kendisinde olup biten biþi imiþ meðer...Benden önceleri bile, büyüklerim hep þahitmiþler böyle göçlere...Hatta bir ara ,bugün köyümüz insanlarý ile hiç alakasý olmayan birköy ve insanlarý varmýþ ,bu topraklarda bir zamanlar…
Ben de bu göç kervanýn (ondört yýllýk) eski bir yolcusu olarak , ''Benimde göçüme þahitlik edenler oldu bir zamanlar'' demekteyim , þu an.
Yazýmýzda ‘’Böyle göçe can kurban’’ türü göçlerden pek söz etmek istemiyorum,konumuz da bu deðil ama yol genede buradan geçmekte.Evet böyle göçler elbette þart.Okumuþ,tahsil görmüþ; bu yatýrýmýnýn ve de emeðinin devamý olacak bir iþte, bir sýtatüde çalýþmak için ayrýlmak pek te göç sayýlmamalý günümüz anlayýþýnda bence…
Ýlerlemenin en iyi yolu çalýþmaktýr.Çalýþarak, emek vererek ilerleyenler asla gerilemezler,geriler gibi olsalarda ; gerilemeleri yardan atlamak ( Týpký bir yayýn kurulup, okun geri çekilerek uzaða fýrlatýlmasý için kinetik enerji öncesi potansiyel enerji ile yüklenmesi ) amacý iledir.
Devran dönecek ,zaman geçecek...Devran bu devran olmaktan öteye geçip gittiðinde, yerine daha o gün baþka devranlar kurulacak,devran bu devran olmaktan çýkacak…
Heryeni eskiyecek… (HZ. Amine Annemizin Sözü) Deðiþimin kendisi dýþýnda herþey deðiþecek…
Bunlara çare yok,aramakta yersiz.Gereken tek þey; boþu boþuna eskimemek,boþuna ilerlemeye çalýþmamak ya da boþuna yerinde saymamak.Yapýlacak þeyin, atýlacak adýmýn bizim için gerekli mi, yerinde mi olup olmadýðýdýr.Her deðiþim, her göç , her ilerleme amacýna ulaþtýrmayabilir bizleri.Deðer mi demek,deðecek þekilde ön hazýrlýk yapmak,hedeflenen nimetin külfetine katlanmak ve de hýrslarýmýzý kanaatlerimizle dengelemek nasibimizi gerçekçi bir þekilde (maceradan olabildiðince uzak) aramak olacaktýr.
(DEVAM EDECEK.)