Merhaba sevgili dostlar. Bir süredir yazamamýþtým. Yoðun iþ temposu yüzünden malesef çok keyif alarak yaptýðým bu iþe yeteri kadar vakit ayýramamamýn rahatsýzlýðý içindeyim.
Aslýnda bu kez kaleme alacak güzel bir konum vardý cebimde ama siteye þöyle bir göz atarken Hidayet Hocam'ýn köþesine taþýdýðý derin anlamlar içeren yazý beni de eminim okuyan herkes gibi etkiledi. Ben de bu konu çerçevesinde düþündüklerimi yazmak, gördüklerimi paylaþmak istedim kendi penceremden...
Göç diye baþlamýþ Hidayet Hocam cümlelerine ben müsadenizle Hicret diye devam edeceðim. Bu duygusal çaðrýþýmlar uyandýran sözcüðün farklý anlamlar içeren baþka bir açýsýyla yaklaþmak istiyorum konuya...
Dünyada pek çok farklý alanda yüzlerce ilim adamý, lider, düþünür, yazar, deðerli insan ismi sayýlabilir. Bu insanlarýn dünyaca ünlü araþtýrmalarý,icatlarý, düþünceleri, faaliyetleri olabilir. Ben okuduðum dinlediðim tüm bu insanlarýn hepsinde ortak bir yön buldum. O da hicret... Taþ yerinde aðýrdýr sözüne karþý hareket eden bu insanlarýn tamamýnýn yakaladýðý büyük baþarýlarýnýn bir fasýla gerisinde ben hep ayný þeyi buldum. Hep gördüm ki o imrenerek okuduðum yada dinlediðim baþarý hikayelerinin ilk paragrafýnda 'Sene bilmem kaçtý çýktým memleketten' cümlesi vardi. Ýstisnalar vardý elbet içerisinde fakat aksi yönde hareket edenlerde bu denli bir ortak baþarý noktasý bulamadým.
Herkes sever doðduðu topraklarý fakat bu sevgi neyi gerektirir? Sevmek ne demektir? Sevmek sadece belli dönemlerde o çok özlenen topraklarda yaþayýp sohbeti sevilen insanlar ile sohbet edip zaman geçirmek midir? Bu biraz da bencillk demek deðil midir? Benim memleketini sevmekten anladýðým baþka þeyler var. Bunlarýn baþýnda insanlarý sevmek gelir. Sevmek karþýdan olmaz, bunu göstermek de gerekir. Aklýmýzýn her zaman bir köþesinde o insanlarýn var olmasý demektir. Karþýnýza çýkan her deðerli fýrsatta benim köyüme bu iþte nasýl bir katký saðlayabilirim endiþesi taþýmaktýr sevmek. Yolunu suyunu, fakirini,iþsizini,hastasýný, askerdesini düþünmektir sevmek. Bayramýnda büyüðünü ziyaret etmek, küçük kardeþlerini ileride iyi bir eðitim alýp çok daha yetkin insanlar olmalarý için çabalamaktýr sevmek. Ve tam da bunlar için gerekirse Hicret etmektir sevmek.
Bilginin zekatý olur mu diyenler duydum. Bilginin de, mevkinin de, sosyal çevrenin de zekatý vardýr. Ve bu zekatý vermek en yakýnlarýndan baþlar. Bizim de en yakýnlarýmýz kendi köyümüz deðil midir? Biz edindiðimiz mevkimizden, makamlarýmýzdan, bilgimizden vs. nin o çok sevidiðimiz köyümüze % kaç zekat verdik kaygýsý ve bu hassasiyeti ile yaþarsak bazý þeylerin daha hýzlý iyileþmesi yönünde yol kat etmiþ olmaz mýyýz?
''New Holland'' benim bünyesinde çalýþtýðým kuruluþun markalarýndan bir tanesi... Yeni Hollanda diyorlar ismine. Çoðu kez de bu soruya maruz kalmýþýmdýr ' Abi bunlar Hollanda mali mýdýr?' diye... Sen nerelisin diyorum hemen. Söz temsili Ormankadý diyor sorunun sahibi... Ha diyorum iþte traktörün adý Ormankadý'mýþ. Nasýl yani? Açýklayayým...
Amerika'nýn keþfinden sonra Avrupa'dan baþlayan göçlerin ilk kolonilerinde Hollanda'lýlar da vardý. Bu koloni Yok City'ye yerleþti. Daha sonra yerel yönetim bu göçmen grupla birlikte birçok grubu þehrin dýþýna yerleþtirdi. Hollandalýlar bu uygulama karþýsýnda York City yakýnlarýnda bir köye yerleþtiler. Bu köyün adýný geldikleri topraklar olan Yeni Hollanda anlamýna gelen New Holland koydular. Ve bu köyde tarým yapmaya baþladýlar. Traktör bu köyde icat edildi. Ve mucidi ilerde dünyanýn en büyüðü olacak bu markaya kendi köyünün ismini verdi.Ve bugün bu köyde bu devasa tarýmsal mekanizasyon markasýnýn bir ekipman fabrikasý var. Ben geçtiðimiz yýl nasip oldu gittim. Hala bir belde olarak yaþamýna devam ediyor. Hayatýmda gördüðüm en güzel yerlerden biriydi.
Sizce hangimiz böyle devasa bir yatýrýmýn ismine Ormankadý derdik? ve köyümüzü dünyanýn en çok bilinen yerlerinden biri haline getirecek ilk adýmý atardýk? Cevabý herkesin kendisine býrakýyorum.
Göç , Hicret ile baþlayan yazýmý .köyümüze karþý beslediðimiz sevgimizi ölçmemize yardýmcý olarak birkaç örnek ile tamamlamaya çalýþtým. Yazýma ilham aldýðým Hidayet Hocam'a teþekkür ederek son veriyor, ekim iþlemlerinin baþladýðý bu mevsimde tüm köylülerimize hasata kadar afetsiz bir dönem ve bereketli bir yaz diliyorum. Ayrýca yaklaþan anneler gününde tüm annelerimizin ellerinden öpüyorum.